صدای میانی و صدای سر چیست؟ چگونه این نوع صداها را تشخیص دهیم؟ تفاوتی که صدای سر با صدای فالستو دارد چیست؟ صدای سر در واقع همان صدای نازک زنانه می باشد که کلیه افراد قادر به شنیدن آن هستند. این صدا به صدای فالستو شباهت زیادی دارد، یعنی اگر شما صدای سر را مقداری بیش تر از حد معمول و استاندارد آن کنید تبدیل به صدای فالستو می‌دشود. اما آیا در خوانندگی صدای سر هم استفاده می شود؟ این صدا چه اهمیتی در خوانندگی دارد؟ در این مقاله صدای میانی و صدای سر را بررسی می کنیم.
صدای میانی و صدای سر
صدای سر در واقع همان صدای نازکی محسوب می‌شود که شبیه صدای زنانه است و همه افراد می توانند آن را بشنوند. در واقع صدایی است که هنگام تقلید کردن از صدای برخی شخصیت های کارتونی از آن استفاده می کنیم. صدای سر و صدای سینه مناطقی از دامنه صدا محسوب می شوند و هیچ ربطی به جنس صدا ندارند.
در واقع آن چه که در تعریف صدای سر و سینه مطرح می شود این است که می توان آن را به صورت یک نت به عنوان نقطه شکست دانست و این موضوع به خواننده آگاهی لازم را می دهد که بالاتر و پایین تر از این نت قرار است اتفاقاتی رخ دهد، اما اگر تغییر توازن نیرو در بین گروه های عضلانی مختلف را به درستی انجام ندهیم، مجبور می شویم که صدای سینه را بیش از حد معمول کش بیاوریم. این همان موضوعی است که موجب می شود خوانندگان جهت اجرا کردن نت های بالاتر تقریباً فریاد بزنند، به طوری که صورت آن ها قرمزتر می شود تا جایی که حتی اتفاقات بدتر از گرفتگی صدا برای آن ها به وجود می آید، یعنی به تارهای صوتی آن ها آسیب وارد می شود.
صدای سینه نیز عبارت است از کلیه نت هایی که از نقطه شکست صدای شما پایین تر هستند. اما صدای سر عبارت است از آن دسته از نت هایی که بالای این نقطه شکست قرار دارند. راه های مختلفی جهت رنگ آمیزی کردن جنس صدا موجود هستند یعنی اگر از کلماتی مانند سر و سینه صرف نظر کنیم، باز هم صدای فالستو و صدای اصلی را داریم. صدای اصلی همان صدایی است که در صحبت های روزمره از آن استفاده می کنیم اما صدای فالستو نوعی صدای مازاد محسوب می شود یک خواننده می تواند از هر دو جنس صدا یعنی فالستو و اصلی بالاتر و پایین تر از نقطه شکست صدای خودش بخواند.
یعنی می تواند با صدای کامل و البته در محدوده صدای سر آواز بخواند، حرف بزند یا با صدای فالستو در محدوده صدایی سینه حرف بزند یا بخواند.
یک تفکر قدیمی نیز وجود دارد که صدای سینه را همان صدای روزمرگی و صدای سر را صدای فالستو می دانند و این موضوع موجب شده است که اکثر خواننده ها صدایی کاملاً واحد را در کلیه دامنه آوازی خودشان نتوانند گسترش دهند.
برای رسیدن از صدای کامل به صدای فالستو توجه کنید که مجرای نای در واقع فضایی است که لا به لای تارهای صوتی قرار می گیرد. تارهای صوتی جهت ایجاد کردن صدا به لرزش درمی آیند. اگر دو صفحه از تارهای صوتی نزدیک به یک دیگر باشند، صدایی کامل و غنی خواهیم داشت. اگر فاصله بین این دو صفحه از صدا در هنگام لرزش بیش تر باشد، در نتیجه صدای فالستو تولید می شود.
نتیجه گیری
صدای سر و صدای میانی در واقع دامنه آوازی می باشند که به وسیله یک نقطه شکست در صدای خواننده معین می شوند، اما صدای کامل و صدای فالستو از جنس صدا هستند، پس هرگز به این موضوع فکر نکنید که شما تنها یک دامنه صدا دارید. یعنی به راحتی می توانید از یک دامنه صدا به دامنه دیگر صدا بروید و تنها به کمی مهارت در این زمینه نیاز دارید.
در سایت ترنیم با صدای سر و صدای میانی صدای فالستو و صدای اصلی، نحوه تغییر دادن این صداها با یک دیگر و غیره بیش تر آشنا شوید. چون در خوانندگی همواره به آشنایی این صداها جهت رسیدن به اهداف بالاتر نیاز دارید.
دیدگاه‌ها